Уур амьсгалын өөрчлөлтөөс шалтгаалан далайн усны түвшин нэмэгдэж буй нь БНСУ-ын хоёр дахь том хотоос гадна тус улсын хамгийн том далайн боомтын үүргийг гүйцэтгэдэг Бусан хотын хувьд нэгэнт санаа зовоосон асуудал болжээ.
Тэгвэл НҮБ-ын дэмжлэгийг авсан “Oceanix Busan” компани “Bjarke Ingels Grou” “Samoo Architects & Engineers” гэсэн архитектурын фирмүүдтэй хамтран байгаль орчинд ээлтэй, далайн усан дээр байрлалтай хотын дизайныг танилцуулсан байна. Тус хот нь нийт 6.27 га талбай бүхий хоорондоо холбогдсон хөвөгч хавтангуудаас бүрдэх бөгөөд эрчим хүч, цэвэр ус, хүнсний хэрэгцээгээ 100 хувь дотроосоо хангах боломжтой аж.
Хөвдөг хотын төслийг өнгөрөгч дөрөвдүгээр сарын 26-нд НҮБ-ын төв байранд танилцуулсан бөгөөд 2025 он гэхэд бүтээн байгуулалтыг дуусгахаар төлөвлөсөн байна.
Дээрээсээ зөгийн үүр мэт харагдах хавтангуудыг цементээр дотроо хөндий бүтэцтэй хийх тул барилгын жинг хангалттай тэсвэрлэж чадах юм байна. Түүнчлэн доторх орон зайг нь эрчим хүч нөөцлөх болон хог хаягдлын менежментийн зорилгоор ашиглах аж.
Хөвөгч хавтангууд далайн ёроолд бэхэлгээтэй байх тул хэвтээ чиглэлд хөдлөхгүй. Харин усны түвшнийг даган дээш доош хөдлөх тул нэг ёсондоо үер, цунамигийн аюулгүй болохыг “Oceanix”-ийн ахлах инженер Маттео Пьетробилли өгүүлжээ.
Уг төслийн өөр нэг зорилго нь шинэ хотын доор шүрэн хад ургуулж, далайн экосистемийг бий болгох явдал юм. Тодруулбал хавтангуудын ёроолд суурилуулсан төмөр тулгуурт усны урсгалаар ирсэн эрдэс бодис хуримтлагдаж, яваандаа шохойн чулуун давхарга үүссэнээр шүрэн хадын ургалт, өсөлтийн төгс орчин бүрдэх юм.
Хөвөгч хотыг эхэндээ 12 мянган оршин суугчтай байхаар загварчилжээ. Гэхдээ хавтангууд нь модуляр бүтэцтэй тул 100 мянга хүртэлх иргэдийг багтаах хэмжээнд өргөжүүлэх боломжтой юм байна.
Байршлын хувьд тус хот аж үйлдвэрлэл, худалдааны төв Бусан хотын дэргэд орших ч цахилгаан, усны хэрэглээ, хог хаягдлын менежментийг эх газраас бус дотроосоо хангадаг байхаар төлөвлөжээ. Ихэнх барилгууд нарны зай хураагууртай байхын зэрэгцээ орчин үеийн фермийн аж ахуйд зориулсан тусдаа хавтангуудыг босгох аж.
