Массачуссетсийн Технологийн Институтийн (MIT) хэсэг оюутнууд зорьсон ажлаа бүтээж чадвал “програмчлагддаг матер” хэмээх зүйл бодитоор бий болох нь цаг хугацааны асуудал юм.
Энгийнээр тайлбарлавал энэ нь олон зуун мянган наноботууд командын дагуу өөрөө өөрийгөө угсарч, эсвэл задрах технологи аж. Үүний ачаар сансрын станцын их биеийн хэсгийг орлуулах, солирын хэлтэрхий шинжлэх төхөөрөмж бүтээх, сансрын нисгэгчдэд зориулсан сандал, ширээг босгох гэх мэт зөгнөлт кинон дээрх шиг зүйлс биеллээ олох юм
Наноботуудын манёвр болон удирдлагын технологийг хөгжүүлж буй MIT-ийн багийн оюутан Мартин Ниссер “Үүнийг дахин боловсруулах боломжтой 3D принтийн арга гэж ойлгож болно. Эсвэл Трансформерс кинон дээрх автоботууд шиг” хэмээн тайлбарлав.
Тэдгээр бяцхан роботуудыг Электровоксель (воксель=эзлэхүүнт пиксель) гэж нэрлэдэг бөгөөд одоогоор туршилтын үе дээрээ явж буй аж. Ниссер тэдгээрийг түргэн хугацаанд, эдийн засагт хэмнэлттэйгээр өөрсдийгөө хэлбэрт оруулах урьд өмнө байгаагүй шинэ аргыг олсон байна.
“Өөрөө хэлбэрт ордог робот бүтээх явцад тулгарах хамгийн том сорилт нь тэрхүү жижиг модулийг өөрөө хөдөлдөг болгохын тулд тус бүрт нь тооцооллын технологи, зайнаас мэдрэх цахилгаан төхөөрөмж, идэвхжүүлэгч суулгах явдал юм.” хэмээн Ниссер дурджээ.
Харин модулийг өөрөө өөрийгөө хэлбэрт оруулдаг болгохын тулд дотор нь цахилгаан соронзон суурилуулжээ. Тус цахилгаан соронзон нь үйлдвэрлэхэд хялбар бөгөөд хямд, техникийн үйлчилгээ шаарддаггүй нь тун олзуурхууштай үйл явдал болсон юм.
Багийнхны өгүүлснээр одоогийн модуль роботууд нь дуу чимээ ихтэй, том овор томтой, хөдөлгөх мотор нь үнэтэй аж.
Одоогоор бүтээгдээд буй Электровокселийн үлгэр загварууд нь зургаан сантиметрийн урттай, 12 өнцөгт нь цахилгаан соронзон суулгасан аж. Өөрөөр хэлбэл хэмжээ нь харьцангуй том учир ямар ч бүтцэд оруулсан болхи, овор ихтэй байх болно. Тэдгээрийг хэрэглэж болохуйц болгохын тулд Ниссер болон түүний багийнхан ЭлектроВокселийн хэмжээг эрс жижгэрүүлэх шаардлагатай тулгараад буй ажээ.
“Бид Электровокселийг жижигхэн болгохоор идэвхтэй ажиллаж буй. Дахин боловсруулдаг 3D принтер шиг болгохын тулд олон зуун мянган удаа хэлбэрт оруулан туршилт хийх шаардлагатай” хэмээн Ниссер дурдлаа.
Эх сурвалж: Forbes
